Fiches didáutiques

El Sidrón

La cueva d’El Sidrón, asitiada en Piloña, na parroquia de Boriñes, ye una de les muches qu’esiste n’Asturies, pero nun se trata d’un covarón más. Aparte del so tamañu, que la convierten na más grande de piedra caliar non carbonífera, dientro guardó y guarda auténtiques ayalgues que faen que’l so nome tenga anguaño ecu mundial.

La sidra

La sidra ye una bébora alcohólica que s’algama tres la fermentación del zusmiu de la mazana en toneles per unos cuatro meses. Ensin dulda ye la más carauterística d’Asturies, en concreto la sidra natural, un productu únicu nel mundu magar que se consume sidra n’otros munchos llugares.

Pintores asturianos

La pintura ye una de les espresiones artístiques más antigües qu’esisten. Yá en la prehistoria los nuesos antepasaos facíen representaciones humanes y animales nes paredes de les cueves, y Asturies rexistra dellos de los más importantes exemplos del mundu, como ye’l casu del Pozu’l Ramu en Ribeseya, la cueva de Candamu o La Covaciella en Cabrales.

Mercuriu

Mercuriu tratáse del planeta más pequeñu del Sistema Solar y el más cercanu a la nuesa estrella, el Sol. La so composición ye rocosa o telúrica, al igual que la Tierra y otros dos planetes, Venus y Marte, siendo un 70 por cientu elementos metálicos y un 30 por cientu silicatos.

Castros d'Asturies

Asturies ye ún de los territorios de cultura castreña. Tolos pueblos prerromanos asitiaos no qu'anguaño ye Asturies, esto ye: galaicos, ástures y cántabros, llevantaron castros de los qu’entovía atopamos exemplos bien conservaos.

Les diferentes tribus qu’habitaben estes tierres, coles sos diferencies, amosaron delles carauterístiques constructives comunes. Tamién coincidíen nos allugamientos escoyíos pa estos asentamientos, zones altes y con una bona visibilidá de la so redolada.

Mines de Texéu

Na sierra L’Aramo atopamos ún de los elementos históricos, naturales y arqueolóxicos más destacaos del país. Trátensen de les mines de Texéu, nel conceyu de Riosa, que s’esplotaron en tiempos prehistóricos.

Ye difícil datar el tiempu exautu nel que’l ser humanu trabayó nes galeríes de Texéu, pero se considera que nel 1.500 a.C. yá hebo actividá nel llugar. Dellos restos humanos y pieces de trabayu, como martillos de piedra, cuchillos de güesu o astes de venáu, etc. atopáronse nel llugar y dan fe de l’actividá.

La caza la ballena n'Asturies

Les ballenes son unos de los animales más maraviyosos del planeta. Viven na mar, pero nun son pexes, son mamíferos como nosotros, y destaquen pol so gran tamañu, llegando a midir hasta más de 20 metros según les especies.

Hai non tantos años yera habitual la so presencia n’agües del Cantábricu y trátabase d’un animal mui preciáu polos pescadores, yá que ofrecía munchos bienes aprovechables pa ellos. De los cetáceos sácabase carne, pero tamién aceite, y dábase utilidá hasta los pelos de les sos barbes o los güesos.

El Nataliegu

La nueche del 24 d’avientu celébrase en tol mundu occidental la viéspera de Navidá o Nuechebona. Son munches les tradiciones venceyaes a esta fecha, dalgunes de nidiu calter asturianu, anque munches se repiten n’otros llugares con pequeños cambios cola mesma esencia, como ye’l casu del nataliegu.

¿Pero por qué festexamos esta fecha? En realidá, anque l’orixe pudiera paecer de primer mano cristianu, el raigañu ta nes tradiciones paganes previes: el solsticiu d’iviernu, que marca’l momentu del añu nel que tornen a crecer los díes.

Monumentos megalíticos n'Asturies

Asturies ye un territoriu ricu en monumentos megalíticos. Éstos correspuenden al Neolíticu mayormente (7.000-3.000 enantes del presente), últimu periodu de la Edá de Piedra, nel que los humanos comenzaron a prauticar l’agricultura y el pastoréu, provocando l’apaición de les primeres sociedaes sedentaries.

El prerrománicu asturianu

Asturies pue presumir de tener un arte únicu del mundu. Trátase del prerrománicu asturianu, un estilu artísticu altomedieval desendolcáu nel periodu del Reinu d’Asturies, en concreto ente los sieglos VIII y X.