Chema Castiello escribió l’últimu llibru l’añu pasáu y diba presentase’l pasáu 3 d’abril en Xixón. Pero nun pudo ser. A pidimientu d’elli y del común amigu Cheni Uría, tuvi’l privilexu de ser de los primeros llectores del orixinal. El llibru de Chema ye un conxuntu d’acordances de cuando neñu y rapacetu naquel Xixón de finales de los 50 y los años 60, cuando entamó a descubrir el mundu nel barriu d’El Bibio y trespasó les fronteres pa calumbase nel pulsu d’una ciudá que rebuyía ansies de llibertá.
A Chema esmolía-y que la prosa del testu reflexara la fala auténtica del Xixón d’aquelles dómines, la fala que mamó peles cais de la vecindá, sin purismos nin desdexamientos. Fixo un esfuerciu grande pa ello, pero quería que daquién, nesti casu yo, fixera una llectura imparcial pa llogralo con más aciertu. Acepté’l retu con gustu. Lleí les sos vivencies y emocionéme con elles, porque a pesar de llevame siete años, identificábame con munches coses que yo mesmu conocí tamién. Y sobre too, porque taben escrites con naturalidá, simplemente col enfotu auténticu de dar testimoniu d’una época que ye patrimoniu de delles xeneraciones. Axuntémonos delles veces na sidrería 'La Pumarada' de Gascona, n’Uviéu, y fíxi-y delles suxerencies, non munches, que Chema acoyó mui gustosu y agradecíu.
La enfermedá tovía nun alterara enforma la vida cotidiana de Chema, y sentíase mui ilusionáu de ver impresu’l llibru, al que-y dio el títulu de Un guaje de barrio. Esther Prieto y Samuel Castro, d’Ediciones Trabe, punxeron un mimu esquisitu na edición del llibru, colocando con traza les semeyes, poniéndo-yos pie perfectamente datáu (Juaco López orientónos sobre daqué foto), distribuyendo los testos… Cónstame qu’a Chema prestó-y pola vida’l resultáu. Na portada apaez elli mesmu en Begoña con un amigu, nel añu 1965. Cheni Uría púnxo-y un estupendu prólogu, y Luis Miguel Piñera rematólu con un inspiráu epílogu tituláu "Cuando quiero saber lo que pasa en el mundo doy una vuelta por mi barrio".
El pasáu 3 d’abril yera l’actu de presentación nel Club de Prensa de La Nueva España, y depués diba haber otra presentación nel Atenéu Obreru de Xixón. Pero la crisis sanitaria y l’estáu d’alarma obligó a suspender l’actu. Teníemos l’enfotu en celebrar, un día de los próximos meses, esi actu onde díbemos axuntanos un bon puñáu d’amigos de los permunchos que tenía Chema, faciéndo-y asina un merecíu homenaxe. Agora, sin Chema, l’actu nun va poder ser esactamente como taba pensáu. Pero de xuru qu’esi actu va facese, y Chema va tar nelli más presente que nunca.
Agora, el meyor homenaxe a Chema Castiello ye saborgar les prestosísimes páxines del so últimu legáu, un llibru escritu por Un guaje de barrio que nos convida a disfrutar de les peripecies d’esi rapacetu que somos toos fuimos y siguiemos siendo.