Morrió’l faisán montés de Mumián

L'anuncia nun ye nenguna sorpresa pa los aficionaos a la ornitoloxía, que contaben con un final triste pa esti páxaru que protagonizó un de los casos más kafkianos na historia del mediu ambiente asturianu

L'asuntu entamó'l 31 de marzu, cuando los guardes decidieron prindar a un faisán montés qu'andaba pela braña vaqueira de Mumián, en conceyu de Somiedu. La razón yera que l'animal resultaba agrsivu enforma y entamábala a picotazos con tolos humanos que pasaben pel llugar, munchos, en cuantes que Mumián ye l'escenariu de bien d'escursiones los fines de selmana. L'historial delictivu del animal llevó a los responsables de Mediu Ambiente a prindalu y face-y dellos análisis y prebes que nun s'esclarió en qué consistíen col oxetu d'apautar qué ye lo que-y pasaba pa dempués soltalu nun llugar onde nun pasare tanta xente.

Dende Mediu Ambiente xustificóse la operación porque amás de quitar un peligru pa la xente ypal mesmu animal, l'asitiar al faisán n'otru llugar podía valir pa qu'alcontrare compañeres coles que reproducise yá que en teoría, onde taba nun les había. Ornitólogos y defensoresdel mediu ambiente negaron qu'ello fuere asina y dixeron que, al revés, lo que diba facese yera soltar al animal nun llugar nel que nun tenía con quien aparease y que amásdesconocía dafechu, lo qu'aumentaba'l riesgu de muerte.

El día 3 d'abril los guardes soltaron otra vegada al faisán en Pigüeña. La operación nun tuvo mayor complicación, según los responsables del Principáu, y incluso a los pocos díes diose anuncia de que'l faisán taba faciendo vuelos curtios de 200 metros y que taba ya asitíau nel so nuevu llugar. Ayeri, l'equipu de radiomarcaxe del animal dieron anuncia de que'l faisán nun se movía del mesmu sitiu, polo que se mandó a la guardería, que namás pudo facer que llevar l'animal muertu a facer una necropsia que tendrá d'esclariar munches coses. Ente otres, si l'animal salió de la clínica veterinaria onde lu trataron con una pata mancada, como sospechen persones que siguieron l'asuntu bien de cerca. Deser verdá, ello pudo ser determinante pa la supervivencia del animal, ún de los 11 de la especie que quedaben en tou Somiedu