Martínez Oblanca: el senador que dende'l PP siempre dixo sí a la oficialidá

L’agora diputáu por Foro nel Congresu, Isidro Martínez Oblanca, siempre s’amosó como un defensor de la oficialidá dientro del PP, partíu nel que militó hasta’l 2011, llegando a ocupar cargu de senador. Del 2001 al 2015 foi patrón y fundador de la Fundación Caveda y Nava, una organización que se creó pa buscar el consensu pola oficialidá.

Isidro Martínez Oblanca ye conocíu dende hai décades como ún de los políticos asturianos que, dende la derecha, defendía la normalización y la oficialidá del asturianu con más puxu y constancia. Yá nel 1999 la Comisión sobre Redes informátiques nel Senáu, que presidía, incluyó nun informe'l términu "lingües estatutaries" tres d'una propuesta del propiu Oblanca cola que se modificó un testu que, de mano, namás falaba de "llingües cooficiales", pa que pudiere incluyir al asturianu.

Fundación Caveda y Nava

Nel 2001, cuando se constitúi la Fundación Caveda y Nava, una organización que tenía como ún de los sos oxetivos principales algamar un consensu social pa consiguir la oficialidá del asturianu, Oblanca ye ún de los patrones y fundadores. Nel 2002, nuna de les iniciatives d'esta Fundación, el políticu del PP firmaba un 'Manifiestu de Políticos Asturianos', xunto con miembros del PSOE, IX y URAS, nel que facíen un llamamientu sobre la difícil situación del asturianu y el so inciertu futuru polo que proponíen "desarrollos llegales y reglamentarios que, como la cooficialidá, nun tendrán más llendes que les qu'entren en conflictu col estáu de derechu".

Oblanca nel llibru ¿Qué ye la oficialidá del asturianu?

Nel 2004 la fundación sacaba un llibru entituláu '¿Qué ye la cooficialidá del asturianu?' nel que persones de distintos ámbitos facíen delles reflexones sobre la necesidá de la oficialidá y el so desarrollu. Ente los participantes taba Isidro Martínez Oblanca, senador dende'l 1996 hasta esi momentu, qu'escribía l'artículu 'Ante los cambios estatutarios' nel que facía referencia a “l’iniciu de de modificaciones na Constitución española, que van espurrise, pela so parte, a los diferentes Estatutos d’Autonomía” intuyendo que “la presión política de los partíos ‘bisagra’ sobre’l PSOE va acelerar les reformes”, polo que, argumentaba, “n’Asturies vamos venos abocaos, pola tercer vez, a entamar un procesu de permutes sobre l’Estatutu aprobáu en 1981”. Facíalo meses depués de la victoria de José Luis Rodríguez Zapatero nes eleiciones xenerales del 14 marzu.

Énte esta situación y defendendo que  l'asturianu yera “la nuesa principal seña d’identidá, motivu d’arguyu pa non poca xente”, plantegaba la so reconocencia llegal como una demanda "d'una gran mayoría d'asturianos", lo que valdría amás pa garantizar la so salvación.

La propuesta yera esplícita cuando l'ex senador argumentaba que “seis años después de los últimos cambios estatutarios, na nuestra rexón sólo la política llingüística ofrez resquiciu abondu pa una intervención tan fonda como necesaria: el planteamientu de la oficialidá del asturianu como respuesta a la demanda d’una gran mayoría d’asturianos y como midida ante l’agónica situación d’una llingua que nos identifica, nos estrema y que ye nuestra”, sigue Martínez Oblanca.

La postura del PP sobre la oficialidá nel 1999: oficialidá con mayoria cualificada

Nel artículu de 2004 Oblanca recordaba amás que'l que yera daquella'l so partíu, el PP, “tien ante sí la oportunidá pa refrendar lo que yá punxo de manifiestu nel 1999. Daquella, na parte final de les negociaciones de la última reforma del Estatutu d’Asturies, el PP alendó’l debate sobre la posibilidá de que la nuestra primer Llei autonómica contemple la posibilidá d’oficializar el bable si una mayoría cualificada de parlamentarios asina lo aprobaba na Xunta Xeneral del Principáu. El PSOE nun quixo nin falar del asuntu, y la cuestión llingüística quedó como taba”.

Defensa del modelu de oficialidá del PP en Valencia y desmarque de les posiciones "exaltaes"

El políticu del PP plantegaba la posibilidá d'un procesu d'oficialización tres de la oportunidá perdida nel 1999: "quiciabes esa foi la ocasión que más cerca tuviemos los asturianos de ver reconocida la importancia y trescendencia de la nuestra llingua”, camentaba’l xixonés, que vía nel escenariu nuevu otra oportunidá de considerar el sos estatus.

Y desmarcábase de les reivindicaciones llingüístiques que consideraba exaltaes, cuando dicía que: “Estratéxicamente falando, vamos afrontar nos próximes meses ún de los momentos decisivos nel futuru de la nuestra principal seña d’identidá, motivu d’arguyu pa non poca xente, anque tamién oxetu de controversia”, faciendo referencia a eses “reivindicaciones exaltaes, que tantu dañu ficieron a los defensores de la causa bablista”.

Asina, defendía afrontar “una cuestión nada banal que n’otros llugares d’España llevaron a términu sin resquemores, con valentía y sin merma dalguna de les propies capacidaes”, poniendo como exemplu’l modelu valencianu, una comunidá na que nesi momentu gobernaba'l PP, porque "colos cambios que s’avecinen nel Estatutu autonómicu d’Asturies, tamos ante una oportunidá única y irrepetible. Y probablemente, la última”.

La oportunidá de 2021 y la postura d'Oblanca

En 2021 la oportunidá repítese, cola diferencia de qu'agora sí existe o pue existir, esa mayoría cualificada que pidía'l PP nel 1999 y Oblanca como patrón de la Fundación Caveda y Nava.

Anguaño, la puerta de la reforma del Estatutu ábrese con una apuesta firme por parte del Gobiernu y cola oficialidá del asturianu y gallego-asturiano como principal motivu pa la so modernización. Foro, el partíu que cofundó Martínez Oblanca y que recoyía nel so programa inicial esi mesmu espíritu que'l xixonés pidía pal PP, el de "la oficialidá cuando exista un consensu",  apóyalo con condiciones, con Adrián Pumares, diputáu na Xunta Xeneral y secretariu xeneral del partíu, declarando públicamente el so apoyu a la reconocencia de los derechos de los falantes de les llingües propies d’Asturies siempre que nun haya imposición.

Por eso ye especialmente chocante pa quien siguiera la trayectoria sobre l'asturianu d'Isidro Martínez Oblanca, qu'el senador seya una de les persones que dientro de Foro pon problemes a la oficialidá, contradiciendo tola so trayectoria, hasta’l puntu de reclamar nuna televisión llocal hai unos díes un referéndum internu nel partíu sobre la cuestión llingüística. Una posibilidá que plantega agora'l que fora un de los principales defensores de la oficialidá nel PP que ye refugada pol propiu Pumares, sorprendíu por que nun treslladara previamente esi esmolecimientu a los órganos de Foro.