El CrossRoad vivió la so nueche más intensa

Little Richard dio la nota repartiendo cartafueyos relixosos nuna nueche en que la sorpresa más prestosa foi'l blues de calidá del canadiense Colin James.

El públicu sí respondió la nueche del sábadu, y los praos de la Llaboral presentaron un aspectu muncho más curiosu que los díes anteriores del Cross Road Festival, con cerca de 7.000 persones. La presencia nel escenariu d'una lleenda viva del rock como Little Richard yera ún de los ganchos de la xornada, pero tamién lo yera l'actuación del Stray Cat más venceyáu col CrossRoad. Lee Rocker nun defraudó a nadie y demostró otra vegada l'animal d'escenariu que ye, pero llamentablemente munchos de los sos fans nun pudieron velu porque nun se decataron de que tocaba'l primeru.


Tres del padre del Psychobilly nos años 80 vienol'actuación de la gran sorpresa -pa bien- del CrossRoad 2005 na persona de Colin James. El guitarrista del Canadá fexo un directo perfectu envueltu nel acompañamientu d'una banda de grandísima calidá musical a tolos niveles y mui bien compenetrada ente tolos músicos, repasando los últimos discos d'esti artista poco conocíu n'España pero que ye ún de los más premiaos y reconocíos nel Canadá, onde foi delles vegaes discu de platinu.


Blues puro y intimista dacuando pa que darréu xubiere al escenariu Little richard, que llevó al CrossRoad la esencia de lo que ye un show a l'americana. Teniéndose nuna banda de mui bonos músicos, Richard dióse con cuentagotes, anque ensin dar sensación de debilidá, nel repasu a los sos grandes éxitos, entamando con media hora de retrasu colos acordes de "Good Golly Miss Molly" . El siempre escéntricu rockeru de Georgia dexó lo más del so espectáculu a númberos empobinaos a llamar l'atención, como'l de facer xubir a espectadores a baillar nel escenariu, anque, eso si, col serviciu de seguranza encargándose de tenelos a distancia del míticu compositor. Sicasí, lo más fuera de les previsiones de la organización y del mesmu públicu foi que Richard se punxere pregonar les virtúes de la creencia en Dios. El plasmu llegó cuando los axentes de seguridá del artista baxaron a repartir cartafueyos relixosos énte'l públicu.

El Tex-Mex d'una banda con bien de carrera anadada como son Los lobos funcionó mui bien nos praos de la llaboral, que despidieron la nueche a altes hores de la madrugada col soníu de los Super Ratones nel escenariu "B". Esti grupu y "El Vez" repiten güei na fiesta de despedida
.