El Cotu Curiel, braña vaqueira en Xixón

Va delles selmanes que nes llibreríes del país pue alcontrase la obra de Cristina Cantero Fernández "Etnohistoria del Cotu de Curiel". Asoleyada pol muséu del Pueblu d'Asturies, esti llibru supón ún de los primeros estudios etnohistóricos que s'espublicen n'Asturies, xorrascando en más de 400 años d'historia d'un territoriu enxertu na xixonesa parroquia de Cenero nel que, dende'l sieglu XVI, ta documentada la presencia de vaqueiros d'alzada que llevaben pel iviernu'l ganao hasta los praos d'esti cotu, propiedá de los Valdés de Trubia.

El llibru analiza les rellaciones sociales y económiques ente'l colectivu vaqueiru, los naturales de los llugares d'Aguda, Carbaínos y Peñaferruz y el poder de los Valdés, amos de tol señoríu de Curiel, descubriendo como la población vaqueira foi enraigonando naquellos llugares, faciendo un interesantísimu rellatu pel qu'apaecen toa triba d'aspectos rellacionaos con esta evolución, dende la vivienda y los oficios hasta l'aprovechamientu del terrén y los ciclos agrícoles y ganaderos y, por supuesto, un analís a concencia del modelu familiar y les estructures sociales que se superponen a esta institución . El devenir históricu que se contempla na obra llega hasta l'actualidá, en que dos families de Somiedu entovía lleven el ganao a pastiar nun Cotu Curiel convertíu nun territoriu marxinal pa la gran actividá agrícola y ganadera y nel que'l paisaxe ta estráu de xales y construcciones de segunda residencia, ello mentanto los polígonos industriales van yá atestando coles llendes de la parroquia, la más al sur del conceyu de Xixón. Si tie usté interés n'adquirir esta obra, pue acutar un exemplar n'Asturshop, la tienda asturiana na rede