Daniel García de la Cuesta presenta’l so llibru sobre la bandurria

Ta acabante de salir al mercáu el llibru La bandurria y el rabel, obra del músicu y investigador Daniel García de la cuesta, conocíu del gran públicu pol so llabor nel grupu Lliberdón.

Un añu dempués d'asoleyar el so interesante trabayu Harpa y la so presencia n'Asturies el músicu asturianu asoleya un nuevu llibru nel que da a conocer toles sos investigaciones nos últimos años alredor de la bandurria, instrumentu cásique desapaecíu na tradición musical asturiana con tener va años un importante pesu na mesma y nel que'l vigulineru de Lliberdón lleva investigando cerca d'ocho años.

El mesmu autor precisa qu'ha d'aclarase al llector profanu que la bandurria a la que se refier Daniel de la Cuesta nun ye la qu'usen les tunes y rondalles, faciendo referencia nel casu asturianu la pallabra "bandurria" a un instrumentu de cuerda resfregada asemeyáu al rabil que se toca na meseta.


Asina, pa aclariar l'asuntu de la denominación faise un estudiu sobre les etimoloxíes, oríxenes, usu antiguu y d'anguaño, les sos formes y la so rellación con otros instrumentos usaos en diferentes llugares del mundu. La obra, qu'edita'l mesmu autor, ilústrase con más de 400 imáxenes qu'amuesen la mayor y meyor esbilla d'instrumentos orixinales usaos na tradición d'esti estilu musical, conservaos gracies a diferentes museos y en manes de colecciones particulares.


Per otru llau, col enfotu de la recuperación del usu del instrumentu, apúrrese nel mesmu trabayu un métodu de bandurria pa deprender a tocala al estilu tradicional, según los datos recoyíos, incluyéndose les lletres de los cantares. Otra de les novedaes del llibru consiste nunes vistes de planos colos que poder reproducir una de les bandurries más vieyes conservaes y fechada en 1896. Un llistáu de bibliografía y señes de páxines d'internet complementen esti trabayu que supón un puntu de referencia pa toes aquelles persones interesaes na recuperación d'estos instrumentos.