Mientres que’l 76% de la xeneralidá d’escritores n’asturianu nun dexaría enxamás de facer lliteratura nel nuesu idioma, esi porcentaxe medra hasta’l 90% cuntando namás les muyeres qu’escriben n’asturianu. Sicasí, la mayoría de les autores trabayen en dos llingües; castellán y asturianu, cosa que nun pasa colos homes. Amás, mientres que la mayoría d’escritores tuvieron dalgún contautu cola llingua nel sistema educativu (69%), mirando namás pa les muyeres, vemos que’l 68% nunca foron formaes n’asturianu.

Estes son dalgunes de les conclusiones del estudiu “La lliteratura de les escritores asturianes. Perspectives d’un trabayu d’investigación sociollingüística”, presentáu pol escritor y filólogu Xuan Santori nel marcu de les Xornaes Internacionales d’Estudiu de l’Academia de la Llingua. Una estudiu pal que s’encuestó al 90% de los escritores n’asturianu.
 
Nesti trabayu tamién pue observase como la lliteratura asturiana foi garrando terrén dientro del so propiu mundu. Mientres que nos entamos del Surdimientu la mayoría d’escritores nun taba influenciada pola lliteratura anterior, anguaño’l 100% de les encuestaes si tán marcaes por dalguna obra escrita nel nuesu idioma. Amás, ye de reseñar una relación xeográfica de les autores, “cuando-y entregues por dalgún llibru n’asturianu que-yos influyó pa entamar a escribir nesta llingua, siempre sal dalgún llibru de la so zona”, dixo.
 
No que cinca’l procesu de normalización, el 65% d’escritores, tanto nel marcu xeneral como nel de les muyeres, piensa que va mal o permal. Cuasi’l 80% de les autores encuestaes piensen que la so llabor ye importante p’afitar un modelu llingüísticu, “y cuando falamos d’esi modelu facemos referencia al estándar académicu”, en pallabres de Xuan Santori.