La candidatura ‘Cultura Sidrera Asturiana’ pa Patrimoniu Inmaterial rescampla’l so vocabulariu “específicu y orixinal en llingua asturiana”

L’Estáu va presentar énte la UNESCO en marzu la ‘Cultura Sidrera Asturiana’ como la so candidatura oficial a Patrimoniu Cultural Inmaterial. Ente los valores a rescamplar ta la so riqueza cultural que se “reflexa nun vocabulariu específicu y orixinal en llingua asturiana” y la personalidá propia con respeuto a otres zones sidreres.

L’ochentenu novenu aconceyamientu del Conseyu de Patrimoniu Históricu que se ta celebrando na Sala de Plenos del Consell Insular de Menorca decidió ayeri que la candidatura oficial a Patrimoniu Cultural Inmateria énte la UNESCO sía la ‘Cultura Sidrera Asturiana’. Va ser en marzu, cola so presentación ente l’organismu de Naciones Xuníes cuando entame’l procesu de valoración de la mesma de cara a la so aprobación definitiva por parte del Comité Intergubernamental de Salvaguarda del Patrimoniu Inmaterial, que s’axunta de forma añal en payares o avientu, previsiblemente nel aconceyamientu del 2023.

La candidatura promovida pol Gobiernu d’Asturies, depués d’una década de reclamación dende’l sector sidreru, refierse a un “conxuntu de práutiques venceyaes a procesos de producción, distribución y consumu de sidra natural que los habitantes del territoriu asturianu vienen desendolcando, polo menos, dende l’Alta Edá Media”. “La sidra nun ye namái un productu fundamental de la economía asturiana, sinón tamién un referente simbólicu, parte consustancial de la identidá coleutiva y d’una cultura con personalidá propia, diferenciada de les d’otres zones europees productores (Euskadi, Normaundie, Breizh o Inglaterra)”, resalta l’espediente.

Amás, añade que “el gustu pola sidra constitúi n’Asturies un particularismu alimentariu frutu de les rellaciones y venceyos xeneraos nel tiempu ente un productu de la tierra d’orixe llabrador, un territoriu y una población”. La candidatura nun pue escaecer el fechu llingüísticu y rescampla que la “so riqueza cultural se reflexa nun vocabulariu específicu y orixinal en llingua asturiana”.

“Esti conxuntu de práutiques constitúi un elementu identificador de lo asturiano, amosándose como ún de los sos emblemes principales y estimulando la formación y el refuerzu de venceyos sociales que confieren pertenencia y continuidá a la comunidá asturiana”, apunta tamién la candidatura. D’igual forma cítase l’escanciáu, “manera típica y esclusiva d’echar la sidra” qu’aporta “mayor grau de diferenciación” y “reflexu del respetu mutuu fomentáu pola cultura sidrera”.

Na semeya, sitiu ocupáu pol representante asturianu nel Conseyu de Patrimoniu Históricu con sede en Menorca, Pablo León, direutor xeneral de Cultura y Patrimoniu.