Maxi Areñes asoleya ‘Sones del tiempu que nun foi’, “una mirada dende una ventana no que ye too gris y busques un puntu de lluz”

Ocho temes vocales y ún instrumental de 34 minutos de llargor componen ‘Sones del tiempu que nun foi’, discu de Maxi Areñes grabáu nel confinamientu pola pandemia de COVID-19. “Ye una mirada dende una ventana no que ye too gris, na que nun ves xente, namái borrina, y busques un puntu de lluz”, rellata’l músicu.

“Esti álbum vien pola necesidá de siguir creando y pola necesidá comercial”, apunta’l tamién integrante de Fontoria, banda que tenía previsto asoleyar n’abril el so segundu trabayu, 'El máxicu viaxe de Fionna de Morlay, con una cantidá importante de conciertos previstos pa estos meses anulaos pola crisis sanitaria. “Ún ye músicu y autónomu”, esplica Maxi, qu’aprovechó la necesidá que sintió “de soltar coses” pa grabar nel estudiu de la so casa d’Areñes esti trabayu nel que llega a tocar hasta 24 instrumentos.

“Esti discu ye una mirada dende una ventana no que ye too gris, na que nun ves xente, namái borrina, y busques un puntu de lluz”, describe, al tiempu qu’añade que “ye un discu escuru, mui conceptual”. “Tenía nidio lo que quería. Veo la música como un llibru, y los llibros munches vegaes como un discu, y quería reflexar cómo yo veía esti tiempu que tamos viviendo”, sigue Maxi.

Ente elles rescampla un tema instrumental de 34 minutos de llargor “del que compunxi muncho sobre la marcha, incorporando-y coses anteriores ameyoraes que diben mui bien con ello”. Amás, el discu inclúi tamién l’especial ‘Canciu a mio pá’, grabáu pal primer discu de Fontoria, nel que s’acompaña por un cuartetu de cuerda y harpa gracies a la collaboración de Kendra, “grupu compuestu por musicazos d’equí y d’Euskadi que tuvieron hai unos meses trabayando nel mio estudiu”.

Tamién participen nel discu la so compañera de vida Maitetxu Isla y la so fía mediana Nura faciendo los coros. ‘Sones del tiempu que nun foi’ va tener una tirada de 100 copies nun primer momentu, que se van distribuyir a contrarrembolsu dientro de dos selmanes, cuando va recibir los CD, pudiendo acutase yá al traviés de la páxina de Facebook del discu y del autor.

‘Cuentinos dende la radio’

L’actividá creativa de Maxi nun se centra namái na música, yá que mientres estes selmanes vieno faciendo cuentos que daba a conocer al traviés de la emisora d’Onda Cero L’Infiestu, nel programa d’Enrique Carballeira, y de la so páxina en Facebook, nuna cantidá de dos diarios. Munchos d’ellos van apaecer en ‘Cuentinos dende la radio’, el so tercer llibru nesi sen depués de ‘Cuentinos dende Areñes’ y ‘Suañando dende Areñes’, dambos autoeditaos.

Estos rellatos sirvieron tamién pa la ellaboración de ‘Sones del tiempu que nun foi’, que cuenta con lletres de los mesmos nos temes vocales. Cantares, dalgunos, que tamién podríen adaptase pa Fontoria, según esplica Maxi, pal momentu nel que puedan volver los conciertos, un tiempu pal que reclama “s’apueste por un modelu nuevu, pola música y los músicos, que los hai escelentes, inclusive los más mozos”, tres munchos años na que la escena asturiana ta tomada poles versiones.