Somos Avilés quier un aula de lleendes y trabayos tradicionales nel muséu del Cañón

Ve necesario un espaciu onde pueda conocese, tresmitise y conservase esti patrimoniu histórico-cultural.

Na seronda ta prevista l'apertura del Centru d'Interpretación del Puertu y el Cañón d'Avilés en San Xuan na nave antigua de los Astilleros Ojeda y Aniceto. Somos Avilés demanda qu'esti proyeutu museísticu acueya un Aula de les Lleendes y los Trabayos Tradicionales de la ría, esto ye, "un espaciu espositivu y documental dedicáu específicamente a tresmitir y mantener vives les distintes manifestaciones culturales rellacionaes cola nuestra ría".

Asina, dende la candidatura de xunidá popular faen referencia a les lleendes (Arxenteola, Samalandrán, El Cuélebre d'Avilés, La Teya de San Cristóbal o Les Ayalgues de los Xentiles), les xeres tradicionales (dir a la rucha o l'angula), el marisquéu o les profesiones históricamente más rellacionaes col estuariu (pescadores, rederes, conserveres, ruleros, carpinteros de ribera, saliegos, etc.). Tampoco nun quier escaecer la memoria histórica (llabores, vivencies, etc.) del barriu de pescadores (NO-DO) nin los molinos de mar qu'había n'Asturies, qu'aprovechaben les xubíes y baxaes de les marees pa funcionar, tando n'Avilés el más antiguu documentáu de la Península Ibérica.

Esta máquina menciónabase nel sieglu XIII y taba nun brazu de la ría yá desapaecíu (Tuluergo), asitiáu ente Sabugo y l'antigua ciudá amurallada d'Avilés, xusto onde ta anguaño'l Mercáu de Les Aceñes, que debe'l so nome a esti molín de mar.

Patrimoniu oral

No que se refier al patrimoniu oral, Somos Avilés afonda en "dos verdaderes xoyes que nos rellacionen col ámbitu atlánticu y européu en xeneral", les lleendes de la ciudá somorguiada d'Arxenteola y de la Isla de Samalandrán. Según rellata, na primera, "una ciudá mítica asitiada nes orielles de la ría (dizse qu'en San Xuan) foi inundada poles agües embravecíes hasta facela desapaecer con toles sos ayalgues y riqueces, y qu'entovía güei pueden sentise repicar les sos campanes como alcordanza de los errores cometíos polos habitantes y hasta poder resurdir".

En cuantes a Samalandrán, según la lleenda, "trátabase d'un monxu irlandés (Balandrán) que, depués de navegar al debalu mientres siete años pel Atlánticu, xunto a otros compañeros aportó a una isla asitiada na ría d'Avilés nel tiempu de la Pascua (fálase del sieglu VI) y en desembarcando festexáronlo compartiendo unos panes".