El Conseyu de Gobiernu concede la Medaya d’Oru d’Asturies a Plácido Arango

El Conseyu de Gobiernu alcordó esti miercoles 2 d'agostu conceder esti añu cuatro Medayes d'Asturies, una na so categoría d'oru al empresariu Plácido Arango y el restu, de plata, a la Unidá Canina de Rescate del Principáu d'Asturies, a Mario García Sánchez, expresidente de Cocemfe, y a la rede de profesionales y centros d'Atención Primaria del Serviciu de Salú del Principáu d'Asturies ( Sespa).

La Medaya d'Asturies acútase, según la Llei Reguladora d'Honores y Distinciones del Principáu, para premiar méritos verdaderamente singulares que concurran en persones o instituciones con una importancia y trescendencia para los intereses xenerales de la comunidá autónoma que los faigan acreedores dela mentada distinción.

Plácido Arango Arias

Va Recibir la Medaya d'Asturies, na so categoría d'oru, pola so reconocida trayectoria profesional, social y cultural, amás de la so singular vinculación col Principáu, que quedó de manifiestu a lo llargo del so itinerariu vital y, especialmente, en momentos importantes de la historia recién de la comunidá. Destaquen, por casu, el so llabor na presidencia de la Fundación Príncipe d'Asturies nos años de la espansión internacional de los premios y la so esmolición por sofitar ya impulsar el Muséu de Belles Artes d'Asturies cola pervalible donación d'obres d'arte de la so colección particular.

Plácido Arango supo combinar dende bien ceo, con discreción y aciertu, una intensa actividá empresarial marcada pol sellu del emprendimientu y l'éxitu con una estraordinaria pasión pol arte, que lu llevó a los foros culturales más prestixosos.

Nacíu en Tampico (México) en 1931, de nacionalidá mexicana y española, ye fíu de la emigración asturiana. El so padre, Jerónimo Arango Díaz, natural de Salas, viaxó en busca d'un llugar con más posibilidaes de progresu, primero a Cuba y depués a México, onde se casó cola asturiana María Luisa Arias Fernández. La donación realizada por Plácido Arango al Muséu de Belles Artes esti mesmu añu quier ser, como aseguró'l mesmu benefactor, un homenaxe a los sos oríxenes. La relación sentimental del empresariu asturmexicanu con Asturies ta reflexada en numberoses reconocencies. Ello ye que ye fíu adoptivu mesmo del Principáu que de Salas.

Doctor en Ciencies Económiques pol Institutu Tecnolóxicu Autónomu de México, foi cofundador xunto colos sos hermanos de la primer cadena d'hipermercaos del país. En 1965, treslládase a España para repitir estratexa empresarial.

L'historial d'Arango ta enllenu d'actuaciones y participaciones n'entidaes culturales del máximu prestíu y en proyectos de gran caláu que demuestren el so compromisu col caltenimientu y l'espardimientu del arte y revelen, amás, la so condición d'home discretu y arrogante. El so brillosu llabor foi reconocíu coles grandes cruces d'Isabel la Católica y del Méritu Civil, la Medaya d'Oru a les Belles Artes, la Medaya d'Oru del Spanish Institute de Nueva York o'l Premiu Juan Lladó de mecenalgu cultural, ente otres distinciones.

Anguaño, ensin más contrapartida que'l derechu a usufructu vitaliciu, anunció la donación de 32 obres maestres al Muséu de Belles Artes d'Asturies. Esta aportación incorpora a la principal pinacoteca rexonal firmes tan relevantes como les de Diego de la Cruz, Juan de Juanes, Juan Pantoja de la Cruz, Rodrigo de Villandrando, Juan van der Hamen, Jerónimo Jacinto Espinosa, Juan de Valdés Leal, Antoni Tàpies, Manuel Millares, Rafael Canogar, Eduardo Arroyo y Darío Villalba, ente otros. Tamién hai que reseñar la presencia d'escultures d'autores contemporaneos bien reconocíos y valoraos, como Juan Muñoz y Cristina Iglesias. Ente los artistes yá representaos, el muséu va arriquecese cola incorporación d'obres de Juan Correa de Vivar, Luis de Morales, Francisco de Zurbarán, Genaro Pérez Villaamil, Ignacio Zuloaga, José Gutiérrez Solana, Esteban Vicente y Pablo Palazuelo.

Unidá Canina de Rescate del Principáu d'Asturies

La Unidá Canina de Rescate, organización voluntaria y ensin ánimu d'arriquecimientu con 30 años de trayectoria, recibe la distinción pola so collaboración en situaciones d'emerxencies y pol so calter pioneru al impulsar el salvamentu con perros n'Asturies.

La nacencia del grupu remóntase a 1987, cuando un helicópteru que llevaba a bordu cuatro guíes del Grupu del Perru de Salvamentu d'Euskadi, un responsable de Protección Civil d'Asturies y cuatro perros s’estrellaron mientres los llabores de busca d'un neñu desapaecíu ceca del llagu Enol, nos Picos d'Europa. A partir d'esi tráxicu sucesu, nel que morrieron tolos ocupantes, delles persones rellacionaes cola Agrupación Municipal de Bomberos Voluntarios y voluntarios de Protección Civil del Conceyu d'Uviéu empezaron a trabayar na puesta en marcha del equipu.

En 1988 surde la Unidá Canina de Rescate, venceyada al Conceyu d'Uviéu hasta 1991, cuando'l grupu suscribe un conveniu de collaboración col Consorciu d'Estinción de Quemes, Salvamentu y Protección Civil del Principáu (Ceispa) y empecipia una nueva andadura que s'enllarga hasta agora. La so primer intervención foi n'esi mesmu añu, nel rastrexu d'una persona desapaecía na zona de Peña Mea, en Llaviana.

A finales de la década de los noventa la unidá convirtióse nel grupu de rescate con perros qu'atropaba más intervenciones d'España y en 2004 configuróse formalmente como asociación. Anguaño ye l'equipu oficial de busca y rescate nel Principáu, unu de los que axunta una trayectoria más llarga, y ta adscritu al Serviciu d'Emerxencies (Sepa). Ta formáu por ocho voluntarios y trece perros y participó en centenares d'operaciones de busca y rescate, con una media de 30 al añu. Los sos integrantes sumen más de 1.000 hores añales de trabayu voluntariu y desinteresáu.

El so sistema operativu permite cubrir les 24 hores los 365 díes, con un tiempu mínimu de respuesta de menos de 30 minutos n'Asturies, menos d'una hora pa otres comunidaes y 120 minutos pa movese a otros países.

Mario García Sánchez

Mario García Sánchez recibe'l galardón en reconocencia a la so trayectoria personal y profesional, dedicada a la meyora de la calidá de vida de les persones con discapacidá. La distinción reconoz el so talante negociador y l'intensu trabayu que desenvolvió en 40 años dende l'ámbitu asociativu pa facer de les persones con diversidá funcional verdaderos suxetos de derechu que pueden participar dafechu en tolos ámbitos de la vida.

Nacíu en Samartín del Rei Aurelio, convive cola discapacidá desque a los dos años sufrió una poliomielitis. Empezó'l so trabayu en Xixón, na Unión de Discapacitaos del Principáu d'Asturies (UMA), entidá de la que foi sociu fundador y que presidió dende 1989. Darréu, en 1994 foi nomáu presidente de la Confederación Española de Persones con Discapacidá Física y Orgánica ( Cocemfe) n'Asturies y a nivel estatal en 1999, cargu esti postreru nel que permaneció 17 años.

Al mandu de esta organización, lideró una constante negociación coles alministraciones pa consiguir l'exerciciu plenu de los derechos de les persones con discapacidá. Nesti sentíu, impulsó importante llexislación nesti ámbitu, promovió la creación d'empléu al traviés de la rede de servicios d'integración llaboral y la puesta en marcha de recursos de convivencia como residencies, centros de día y viviendes tutelaes en toa España. Tamién promocionó l'accesibilidá universal, les nueves tecnoloxíes, la educación inclusiva y la igualdá de la muyer con discapacidá. Nel so mandatu, la confederación convirtióse nuna institución fuerte y estructurada, integrada por más de 1.600 asociaciones dedicaes a trabayar pola integración.

Dende 2002 hasta 2008 exerció la presidencia del Comité Español de Representantes de Persones con Discapacidá ( Cermi), periodu nel que la entidá participó viviegamente pa dar forma ya impulsar la Llei d'Autonomía Personal y Atención a les Persones en Situación de Dependencia.

La candidatura de Mario García foi propuesta por Cocemfe y cuenta col aval d'una trentena d'entidaes sociales del Principáu.

Rede de profesionales y centros d'Atención Primaria

La rede de profesionales y centros d'Atención Primaria del Serviciu de Salú del Principáu ( Sespa) recibe la Medaya d'Asturies nel añu nel que se celebra'l 30 aniversariu de la puesta en marcha de los primeros centros de salú. Más modernos que los antiguos ambulatorios, estes instalaciones ufierten servicios integrales a la población con equipos d'especialistes altamente formaos. El so trabayu favoreció una nueva organización de l'asistencia sanitaria que potencia'l llabor n'equipu, permite aumentar el tiempu de consulta y amplía la cartera de servicios, de la qu'impulsa la promoción de la salú y la prevención d'enfermedaes.

Trés décades depués de la implantación d'esti modelu, Asturies cunta güei con una amplia rede d'Atención Primaria altamente valorada pola ciudadanía que se convirtió na exa del sistema sanitariu y en garantía de equidá pal accesu a les prestaciones.

Anguaño, la rede cunta con más de 3.150 profesionales: 1.140 médicos de familia, urxencies y pediatría, 1.015 enfermeres y casi 1.000 persones que trabayen en distintos departamentos sanitarios y non sanitarios; ente otros, fisioterapeutes, trabayadores sociales y personal alministrativo. Toos ellos distribúyense en más de 80 equipos partíos ente los 320 dispositivos de Primaria (centros de salú, consultorios locales y periféricos, puntos d'atención siguida, etcétera).

L'Atención Primaria ye un nivel asistencial imprescindible pol so papel medular dende'l puntu de vista de la eficiencia y la sostenibilidá del sistema sanitariu. Tamién porque asume l'abordaxe de los nuevos paradigmes como la cronicidá, la dependencia y l'avieyamientu, y pol compromisu éticu y social de los profesionales colos sos pacientes.