La primer fase de la rehabilitación integral del monasteriu de Corniana llega al so fin

Les obres de rehabilitación del monasteriu de San Salvador de Corniana rematáronse na so primer fase. Esta intervención yera de vital importancia y llegaba con años de retrasu, dao l'estáu de ruina del edificiu. La reforma va continuar tres unos estudios.

L'actu d'inauguración de les zones restauraes y anovaes del monesteriu, al qu'asistió ayeri’l conseyeru d'Educación y Cultura, Genaro Alonso, pon fin a cerca de 16 meses de trabayos desque se llicitaron les obres, consideraes nel so día polos espertos como prioritaries pa garantizar el caltenimientu del edificiu. Los llabores centráronse n’anovación de les cubiertes del monesteriu, tanto les del claustru como les de la ilesia, y de la torre románica, elementos que s'atopaben nun estáu preocupante de deterioru, hasta'l puntu d'amenaciar ruina en dellos puntos.

De forma paralela a los trabayos de restauración arquitectónica, remataos el pasáu mes de marzu, la Direición Xeneral de Patrimoniu afondó nes investigaciones arqueolóxiques sobre l'edificiu, lo que permitió precisar meyor les distintes fases constructives y les reformes feches nel monesteriu dende la so construcción.

La finalización d'esta primer fase de les obres de rehabilitación integral de San Salvador, con un costu de 1.016.294,73 euros, resalta entá más el valor d'esti monesteriu como enclave emblemáticu del Camín de Santiago y como elementu históricu singular n'Asturies. Los trabayos van continuar nuna segunda fase centrada na "restauración de l'arqueoloxía muraria, la consolidación d'espacios y l'estudiu arqueolóxicu, actuaciones mui importantes a siguir conociendo y rehabilitando'l monasteriu", afirmó Alonso.

Hai que destacar que l'edificu ta incluyíu dende xunetu de 2015 na Llista del Patrimoniu Mundial de la UNESCO como ún de los cuatro bienes singulares acomuñaos al Camín Primitivu, que forma parte de los Caminos del Norte de la ruta xacobea.

Del añu 1204

El monesteriu de San Salvador de Corniana, del que so documentu fundacional data del añu 1024, caltién restos qu’evidencien l'espardimientu del Románicu pela ruta xacobea nel sieglu XII. Amás, ye l'únicu monesteriu asturianu que caltuvo una vinculación directa cola orde de Cluny, a la que foi donáu en 1122, y, poro, colos enclinos europeos de la dómina.

L'edificiu actual cuenta con una gran ilesia con cabecera románica y el cuerpu de trées naves abovedaes y pintaes, frutu de l'ampliación de que foi oxetu nel sieglu XVII. El claustru calteníu quedó configuráu tres la reforma a que foi sometíu ente 1696 y 1710.