La Conseyería de Cultura inclui nel Inventariu del Patrimoniu'l conxuntu históricu de les mines de Llumeres

La Conseyería de Cultura ta acabante d'incluyir nel Inventariu del Patrimoniu Cultural d'Asturies el conxuntu histórico de les mines de Llumeres, asitiaes nel conceyu de Gozón. La resolución, publicada nel Boletín Oficial del Principado de Asturias, da-y de un altu grau de protección a les antigües mines, allugaes na parroquia de San Nicolás de Bañugues, y qu'a lo llargo de los sieglos XIX y XX constituyeron la principal esplotación de mineral de fierro nel nuesu país.

La mina de Llumeres foi'l yacimientu de fierro más importante d'Asturies hasta'l so piesllu, en 1967, llegando a algamar como cota más alta de producción les 86.000 tonelaes en 1950. De Llumeres sacábase como media más del 40 por cientu del total del fierro asturiano, siendo dende los años 1920 a 1950 el yacimientu base de la minería del fierro (perriba de los yacimientos de Quirós o del Naranco).

Dende 1861 hasta 1967, la mina tuvo nes manes de Duro Felguera, empresa que construyó toles infraestructuras y edificaciones existentes anguaño, incluyío un pobláu de 64 viviendes pa trabayadores en Bañugues. Tres el piesllu en 1967 de la mina, quitóse'l cable aéreu y el castillete, clausurándose los pozos verticales y les salíes de ventilación.

El mineral de fierro sacáu de Llumeres yera de conteníu metálicu altu y necesitaba ser amestáu con otros de menor resistencia y compacidá pa facilitar la so rápida reducción nel fornu altu. Dende'l llugar d'estracción del fierro, asitiáu nel cantil d'una cala, el mineral baxaba a un embarcaderu pequeñu au salíen les barques con destín al puertu de Xixón pa ser lleváu darréu en ferrocarril hasta la fábrica de Duro en La Felguera.

En Llumeres consérvense anguaño una serie d'elementos que se propón protexer patrimonialmente. Trátase de los edificios qu'abellugaron l'almacén, la casa d'aséu y oficines, la casa de máquines, l'edificiu d'esbilla del material, la bocamina, el puertu d'embarque y la panadería. A esti conxuntu se-y  dota d'un entornu de protección de 15,40 hectárees qu'inclui toos estos elementos integrantes de l'antigua esplotación minera.