Un grupu d’escritores denuncia la represión sobre l'asturianu con motivu de la Selmana de les Lletres

Con motivu de los actos institucionales de la Selmana de les Lletres Asturianes 2007 qu'entama la Conseyería de Cultura, comunicación Social y Turismu del Principáu d'Asturies, un grupu de venti escritores ente los que s'alcuentren Lourdes Álvarez García, Ánxel Álvarez Llano, Xosé Lluís Campal, Marta Mori, Vicente García Oliva, Humberto González, Inaciu Llope, Pablo Antón Marín Estrada, Xandru Martino Ruz, Carlos Rubiera, Xuan Xosé Sánchez Vicente o Xulio Viejo, emitió un manifiestu en que refuguen los honores que-yos concede'l gobiernu asturianu con motivu
de la Selmana de les Lletres Asturianes, y encamentándo-y al mesmu "que
tresllade esos honores a la propia llingua, de la que namás somos heriedes y
tresmisores; equiparándola social y xurídicamente coles demás llingües
españoles" esixendo "de forma clara y rotunda, la plena oficialidá de la llingua asturiana y la igualdá de drechos de los asturianos colos demás ciudadanos del Estáu español".

Los escritores firmantes del manifiestu declárense "antes qu'escritores, persones que falamos y escribimos n'asturianu na nuestra vida diaria como ciudadanos" y por ello, "perriba de que se nos reconoza'l nuestru trabayu creativu como escritores" quieren "que se nos reconozan y garanticen plenos drechos como ciudadanos que falen y escriben l'asturianu" apelando a la llexislación vixente y a la Constitución española, que pide la oficialidá de les llingües del estáu

El manifiestu califica de "especialmente llamentable'l facer de les instituciones del
Gobiernu del Principáu d'Asturies, al qu'acusen de "incumplir l'ordenamientu xurídicu de la comunidá autónoma no que cinca a la promoción, difusión y enseñanza de la llingua" al empar que "nos últimos meses tán propiciando actuaciones direutamente represives y illegales escontra ciudadanos asturianos que quieren utilizar la so llingua propia con normalidá n'ámbitos d'usu distintos a los familiares o puramente
Lliterarios".

Nel escritu fálase de los casos de Xurde Blanco y Xosé Nel Comba, funcionarios del propiu Principáu a los que se torgó l'usu del asturianu escritu o'l casu de la Universidá d'Uviéu nel "atropellu" al doctorandu Faustino Zapico, torgándo-y la presentación del so trabayu académicu n'asturianu, casos que pinten un panorama de represión "que'l Gobiernu ve con complacencia" mientres que "el tratu que se-y
da al asturianu nes emisones de la recién creada radiotelevisión pública o'l tratamientu dau al asturianu nel recién aprobáu curriculu d'enseñanza configuren la triste semeya reciente de la marxinación y la represión llingüística que sufren la Llingua Asturiana y los sos falantes".