Diz el tango que "venti años nun ye nada", pero na política asturiana ye un mundu.
Ayeri Javier Fernández acusaba a la líder del PP asturianu d'impostura na so campaña radical contra l'asturianu y la so cooficilidá, y recordába-y qu'en plenu debate de la reforma estatutaria, en 1998, el PP con Álvarez-Cascos de cabezaleru, proponía al PSOE una fórmula de cooficialidá pa buscar un consensu coles fuercies que poníen como condición pa pautar coles dos fuercies polítiques mayoritaries da-y a la llingua asturiana l'estatus previstu pola Constitución.
Daquella IU y PAS nun aceptaben un estatutu que nun incluyera esti estatus xurídicu y PSOE y PP negociaben con estes dos formaciones a la gueta d'un consensu estatutariu qu'enxertara a toles formaciones presentes nel parllamentu (PSOE, PP, IU y PAS).
Depués de meses de negociaciones el PP recuperaba in extremis una fórmula que propunxera'l PAS años primero, la cooficialidá diferida, a traviés d'un testu estatutariu nel que se declarara la cooficialidá del asturianu, pero que nun se facía efectiva si nun aprobaba primero la so aplicación la mayoría de la cámara.
A la fin, el PSOE nun aceptó esta fórmula y la reforma del Estatutu d'Autonomía aprobóse ensin oficialidá y namás colos votos afirmativos de PSOE y PP, y ente grandes protestes y manifestaciones.
Cherines y Cristina Coto niéguenlo
Anque Cristina Coto y Mercedes Fernández negaron que'l PP propunxéra esta fórmula na negociación del 98, Xuan Xosé Sánchez Vicente, daquella diputáu del PAS y presente nes negociaciones, recuperaba nel so blog nuna entrada qu'entitulaba Cristina Coto, Oficialidá, Alvarez-Cascos y mentires, dellos retayos de les hemeroteques de la dómina, que reproducimos darréu y que nun dexen nenguna dulda: