El Muséu de Belles Artes d'Asturies foi l'escenariu onde se presentó esti xueves "Monólogos d´ente dos sieglos", llibru póstumu de Mánfer de La Llera, alcuñu de Manuel d'Andrés Fernández.
L'escritor llangreanu que morriera'l pasáu mes d´abril dexare ensin asoleyar esti llibru qu'agora ve la lluz editáu por Publicaciones Ámbitu. La presentación corrió a cargu de los escritores Vicente García Oliva y Carlos Rubiera, que ficieron una alcordanza del escritor fallecíu. García Oliva destacó como al traviés de los sos llibros pue conocese a Mánfer como persona y faló de la rellación personal que los xunía, chiscándola d'anécdotes como cuando Mánfer-y dixo que "tenía que ponelu en nómina" porque siempre lu llamaba pa les presentaciones de los sos llibros.
Pela so parte Carlos Rubiera recordó como Mánfer tuvo al llau d'aquellos xovenes qu´entamaben con Conceyu Bable nos años 70, cuando él yá yera un paisanu de sesenta años, y tamién s'alcordó del gran llabor que fizo, pente munchos años, coles páxines de "Alitar Asturies" nel periódicu "El Comercio" y del valir qu´estes tuvieron pa la recuperación del asturianu. Amás Rubiera señaló que, mientres nunos escritores les sos obres son les que marquen el conocimientu que se tien d´ellos, anque humanamente sían unos personaxes ensin valir -poniendo'l casu de Rousseau- n'otros son la so persona y la so vida les que marquen los sos llibros y les que-yos dan prestixu, siendo esti'l casu de Mánfer de La Llera. Carlos Rubiera tamién tuvo unes pallabres pa dicir que la oficialidá de la llingua yera l'únicu camín y que caún tenía que saber en que sitiu s´alcontraba.
Pa finar l'actu Toli Morilla cantó'l poema "Nueche d´insomniu", que Mánfer asoleyara nel so llibru "La mio prosa atada en versos", del añu 2003.