El rastru de lo glocal

Cuando la otra selmana'l Presidente asturianu-y entregaba al periodista y comunicólogu Juan Cueto la medalla d'oru d'Asturies, too foron allabancies pal ex-director de Canal+. Tolos periódicos espublizaron tribunes desfaciéndose n'afalagos a un autor del que se destacaba sobremanera la introducción, cuando non la invención, del revolucionariu términu "glocal", entendíu en sentíu ampliu como amiestu de lo global colo local y obligatoria apoyatura filosófica pa los medios de comunicación nel sieglu XXI. Ello ye que'l términu glocal, que por supuesto nun ye creación del periodista asturianu, tien una llarga historia tres de so. La primer apaición que se remembra de lo glocal foi nel añu 96, cuando'l periódicu inglés The Guardian fizo referencia al neoloxismu de Dan Pelson "Glocalización". Per otra parte, si esti términu foi a caltriar y quedar con una definición más o menos clara foi cuando lu adoptó'l periodista catalán Vicent Partal, que yá nel 98 definió (incluso nel Senáu) lo glocal como "la mirada local sobre la globalidá y l'emplegu de les ferramientes de la globalidá pa llegar a lo local". Con esti conceptu, Partal echó a andar Vilaweb, un portal en catalán que ye anguaño la mayor comunidá d'usuarios de la rede catalana. Tamién con esa idega entamó va yá cinco años, el proyectu d'Asturies.com.Anguaño, el términu glocal yá ta completamente universalizáu y espardíu, alcontrándose na rede referencies a coses como la Glocal Revista , el portal finlandés "Glocal: piensa local actúa global" o la rede urbana Glocalforum y asina hasta miles de referencies y acepciones pa un términu que n'Asturies parez que descubrimos la selmana pasada.