El Plan d’Usos y Xestión de Tabacalera Espaciu de Cultura Contemporánea afita que’l vieyu conventu, na planta baxa, lleve’l nome de ‘Espaciu Espositivu Gigia’. Esti topónimu citáu por Toloméu, per años venceyáu de manera equivocada a Xixón, referiríase a un llugar de l’Asturies cismontana, que podría ser Cea.
Como apunta’l llingüista Ramón d’Andrés nun artículu espublizáu nel so blogue ‘El Miradoiru’ entituláu ‘Gigia nun ye Xixón’ “esta conclusión ye bien conocida de cuantayá, pero paez que nun trescaló’l saber de les nuestres élites culturales y polítiques nin el saber popular, que siguen identificando ‘Gigia’ con Xixón como verdá asentada”. Un exemplu ye’l propiu Conceyu de Xixón, estos díes involucráu nuna polémica por un estudiu presentáu nel 2021 nel congresu celebráu n'Alacant 'Small Towns, una realidad urbana en la Hispania Romana', robláu por César García de Castro, del Muséu Arqueolóxicu d’Asturies, y Sergio Ríos, de la Conseyería de Cultura, y de nome 'Gijón en tiempos romanos, después de 40 años de arqueología urbana' –con datos avanzaos nuna espublización previa del 2013–, nel que conclúin que Xixón nun foi una ciudá romana, sinón una villa a mare de la que dependía una industria de salazones.
Y ye que dende l’Ayuntamientu xixonés decidieron dar el nome de ‘Espaciu Espositivu Gigia’ a una parte del edificu de Tabacalera, que va convertise nun centru cultural de diferentes usos, llevantando otros dos anexos, ún pa dar al conxuntu un auditoriu. Va ser en concreto’l vieyu conventu, asitiáu na planta baxa, “non concebío como un espaciu espositivu al usu”, nel que va haber “exhibición y interpretación de los restos arqueolóxicos”.
Nel llugar, baxo'l claustru, atopóse nel 2008 un depósitu soterrañu d’agua d’época romaba, descubrimientu que llevó a l’arqueóloga Carmen Fernández Ochoa, direutora de les escavacaciones arqueolóxiques de la ciudá del 1982 a 1995 centraes nos restos d’orixe romanu, indignada estos díes pol artículu de García de Castro y Ríos, a calcar na consideración de Xixón como ciudá d’importancia na época. Sicasí, polémiques aparte sobre’l calter de ciudá o residencia del vieyu Xixón, lo cierto ye que nunca foi la 'Gigia' citada pol Toloméu na so ‘Xeografía’ como pretende rescamplar el Conceyu de forma equivocada.
Tornando al artículu de D’Andrés, esta ‘Gigia’ podría ser Cea, “suposición bien fundamentada” de Francisco Diego Santos nel 1985. Xovellanos tamién duldaba de la idea d’identificar Xixón con ‘Gigia’ y Manuel Risco nel 1789 aseguraba que nun se trataba del mesmu llugar.
“Por más que paeza difícil de creyer, el topónimu ‘Cea’ puede esplicase evolutivamente dende la palabra ‘Gigia’. De fechu, da la casualidá que na ‘Nodicia de Kesos’ –primer documentu n’asturlleonés del añu 980, de cerca Lleón–, apaez la forma ‘Cegia’, que correspuende al actual ‘Cea’”, esplica.
Na imaxe, momentu de la visita guiada al edificiu entamada pol equipu de gobiernu municipal a los grupos políticos en mayu na que conocen los restos del depósitu soterrañu d’agua d'época romana. Semeya propiedá del Conceyu de Xixón.