El presidente de l'Asociación de Ganaderos Treshumantes (AGTA), dixo que prohibir pastoriar en cualesquier monte que tuviere quemáu ye una "torpeza llamentable" y una "inxusticia".
Juan Antonio Valladares Álvarez faló de "pasión por prohibir" de los dirixentes asturianos. "¿Qué llei pue castigar a xustos por pecadores? ¿Por qué si yo nun prendí nunca nel puertu nun voi a poder llevar a pastiar a ésti'l mio ganáu?", entrúgase'l presidente d'AGTA.
Esplicó la "abonda diferencia" qu'esiste ente los fueos forestales que quemen la vida d'una viesca, y el so gran valor natural, paisaxísticu y económicu, y les quemes que pretenden controlar la escesiva infestación del matoxos en perxuiciu de la pación, de la que s'alimenta una ganadería estensiva qu'enriquez notablemente los ecosistemes del monte.
Tampoco yes lo mesmo, argumentó, un fueu entamáu por un llocu que pretende disfrutar del espectáculu d'una biesca xamuscando que'l fechu por un ganaderu que la so supervivencia ta la llau del caltenimientu de la pación que'l Principáu ye "incapaz de xestionar correctamente, porque estrópianse añu tres añu".
A xuiciu de Valladares el control tradicional que se facía sobro la maleza ye l'arma más eficaz pa torgar otros fueos, los que puen llegar tarazar árboles y viesques. Amás afitó que los fueos producíos nel interior de les viesques nun son entamaos por pastores col fin de meyorar los pastos. "Esi crimen ye d'otros", indicó.
Pa finar, comentó que la presencia de ganáu nel monte sofita'l sele desenvolvimientu de la maleza, pol arramonéu al que somete a los brotos y poles pataes que mueven el terrén. Amás, colos escrementos y siega a diente meyora tanto'l suelu como la pación. "Ensin ganao, el monte llenaráse d'especies de matoxos ca vegada menos esixentes de bonos suelos, y tornará a quemar un día u otru nun círculu viciosu ensin fin", alvirtió.