Picos d'Europa ye'l segundu Parque Nacional más visitáu

El Parque Nacional de Picos d'Europa ye'l segundu más visitáu de la rede nacional, con 1.818.671 persones nel 2009, lo qu'equival al 18 por cientu del total.

Namás lu supera'l Parque del Teide, qu'axunta'l 30 por cientu del total de visitantes, con 3.052.830, según la memoria añal que recueye les actuaciones más significatives del Ministeriu de Mediu Ambiente y Mediu Rural y Marín (MARM).
  
Sicasí, el Parque de Picos d'Europa ocupa la octava posición no referente a visitantes por hectárea, con 28. Timanfaya acueye'l mayor númberu de persones por hectárea (269), siguíu de Teide (161), Garajonay (157) y La Caldera de Taburiente (80).
  
Sobre los espacios peninsulares, el Parque Nacional de Las Tablas de Daimiel ye'l que presenta mayor ratio (55), tres el que ta Ordesa y Monte Perdido (40). L'espaciu menos presionáu ye Cabañeros, con dos visites por hectárea.
  
Nesti sen, Cabañeros ye'l segundu parque con menor númberu de visitantes (acueye un 0,9% del total), tres l'Archipiélagu de Cabrera (0,60%).
  
L'afluencia a los Parques Nacionales vino subiendo pasu ente pasu dende l'añu 2002 hasta algamar la cifra de más de 11 millones de visites nel añu 2004, y caltúvose casi constante dende'l 2005 al 2008, pese a que'l númberu de visitantes cayó un 2,25 por cientu nel últimu exerciciu, cuando se contabilizaron un total de 9.992.309.
  
Pal MARM, l'enclín de caltener visitantes pon de manifiestu l'interés social qu'espierten estos espacios naturales, nos que se fai necesario compatibilizar el caltenimientu de los sos recursos naturales col espardimientu de los valores que zarren, asegurando coles mesmes el so esfrute per parte de la población.
  
El Parque Nacional de Picos d'Europa ye un ecosistema añadíu al monte atlánticu. Los Picos d'Europa presenten la mayor formación de caliza de la Europa Atlántica, con importantes procesos cársticos, cavidaes que lleguen a más de 1.000 metros, erosión glaciar bien patente y presencia de llagos.
  
Ente les sos peñes habita'l robecu, y nos montes hai corzos, llobos y presencia ocasional d'algún osu. Acueye a más de 100 especies d'aves, ente les que destaquen el pito negru y el gallu montés, y ente les grandes racaces, la utre lleonada y l'águila real.