PER MAYU

 

Díes amburaos de murnia: llárimes:

agua de mayu espolletá’n tos güeyos.

Tamién vi díes de lluna

llambiendo la to casa, ciega de to solombra,

y alboraes na playa.

Güei cueyo, al tapecer, llárimes,

l’amor amburáu, separanza de mayu. Y torno

a llee–y El Principín al neñu arremelláu que ná entruga.

Lloñe suaño tos llabios y él dibuxa

un platu–planeta de ferrume;

foi un díi namás, nel mes de mayu.