*************************************************************

D. Manuel Fernández-Castro:

"Un ricu avarientu"


FONTE:

"Lliteratura asturiana nel tiempu" (1994)
(Antón García)

***************************************************************


Tien les cierres abondes
Y armentíos y rentes;
fuelga, xinta, ye ricu,
y nun piensa nes xentes
que pasen fame y fríu.

Manda  en  villa y aldega
y tien de lo miyor.

De la llesia los bienes
por mil riales compró,
Y con piedres sagraes
grande casona erguió:
asín vive fartucu
sin pensar nel Siñor
Xesucristo qu´en cruz
Pa salvanos morrió.

Pa los neños probinos
sin pan y sin calor
yo-y pedí una limosna
y él dixome que non.

¡Pidámos-y, mios neños
pola so alma a Dios!