Alvarez, Xurde La Sema / Xurde Alvarez. – Uviéu, Trabe, 1999. Como tu, Yo tamién me desfaigo n’alcordanza de los tiempos A manes llenes, De los díes d’abondo, de los años de muncho. Como tu, Yo tamién escucho n’alcordanza el ruíu del cambéu Del relevu, El ruxir del trole, los güelpes del metal contra’l metal, L’agullíu del fueu nel fornu y el marmuriu de los homes falando A la fin de la xornada. Como tu, Yo tamién ascucho agora’l silenciu del trabayu Que se foi, El glayíu del tarrén ensin semar, l’ecu del cayer de la lluvia Nel vacíu de los talleres silentes, Y esi rinchíu doliosu, De les cadenes que candaron el pozu. Como tu, yo tamién siento qu’esti descansu ye agonía lenta, Qu’esti silenciu ye sepulcru vivu, Qu’esti dir Ensin saber aónde, Ensin saber perónde, Nun ye camín nin ye fonda, Sinón tiempu perdíu Y escura lluz que mos ciega. ... / ...