*************************************************************

D.Enrique García Rendueles.



"A la Lluna"


FONTE:

"Los nuevos bablistas" (1925)
(Enrique García Rendueles)


Respétase la grafía orixinal.

***********************************************************************



A LA LUNA

(HIMNO HOMÉRICO)


Los que tenéis la fala melguerina, 
Y sabéis dar el son col caramiellu, 
Enfilái duces cantos á la Lluna 
Qu' esnala seliquino per el cielu, 
Arrodiando la tierra nos rellumos 
Que ñidios manen de sos claros güeyos; 
Pos esplandien les ñubes com' el oro 
Si, depués d' esfrecése nel Océanu, 
Encapiella los mantos y los blincos, 
Y asentada nel carru va rixendu 
Los fermosos caballos d' abundosu 
Pelamen y de altivu y ñoble cuellu.
Con illa, n' utru tiempu, 'l padre Xove 
Axuncióse n' amores enel llechu, 
Y el frutu de sos goces fo Pandía 
Qu' entre los imortales hebo asientu.
¡ Oh reina ! diosa de los blancos brazos, 
Devina Lluna d' inguirñau cabellu;
Entamaré por tí les allabancies
De emprunaos varones qu´en punteru
Festexen los poetas, qu´á les Muses
Deben los llabios de cantar melgueru.