*************************************************************
Pepín de Pría.

"Obres Completes"
(Poesía)

FONTE
Güelvo con pesar (*)

Respétase la grafía orixinal.

**********************************************************************


Dende'l valle vieni, 
dende´l valle acá 
por oyer a tantu 
mozu catalán. 
Quiero que cantedes, 
quiérolo'n verdá, 
que dempués d'oyevos 
tovos de palmiar, 
que par'eso vieni 
dende´l valle acá.
¡Diz que'n Cataluña 
coses bones hay !... 
Diz que'n Barcelona 
tienen una mar 
que semeya un cielo 
de lo azul que tá. 
Nos tenemos utra 
que vos va gustar; 
cielos non los pinta 
como la d'allá; 
pero atutia'l truenu 
cuando da'n bramar, 
pinta'l refocilu 
de la tempestá, 
y la'spluma chispia 
dende'l peñedal 
pacia los lluceros 
que nel cielo  tan... 
¡Y que más quixeren 
q' algamás' allá 
por tener l'argullu 
de probar so sal!... 
Pero non, cantade, 
que vos to palmiar, 
que pa eso vieni
dend'el valle acá.
Diz q'allá'n so tierra 
ponxo'l catalán 
entre peñes calves 
so'scondidu altar, 
en ú tá la Virxen 
q'hai en Monserrat... 
pos tamién na nuestra 
l'asturianu audaz 
per Cuadonga alantre 
escondió utru altar 
unde va sos penes, 
unde va so mal 
d´esperanza lluellu 
soliquín cuntar 
a la Virgen Madre 
de la cristiandá......
Pero non calledes, 
que vos to palmiar, 
que pa oyevos vieni 
dende el valle acá...
Non tengades pena 
por dexar allá 
de les coses bones 
tantes como hay. 
Mentres tés n'Asturies 
non vos faltarán, 
sin que'chés en cuenta 
l' amorosidá 
qu'enraiza n'alma 
del astur lleal, 
coses todes elles 
guapes a cual  más. 
De Xunquera'l Portu, 
dende´l monte al mar, 
llombes de poléu, 
salves d'artu albar, 
bosques d'arboliu, 
peñes de metal,
frescos blincos d'agua 
de la ñeve más 
blanco que les nubes 
pueden falopiar... 
y en fin, fasta ríos 
q'arrastrando van 
pebitines d'oro 
como nel Trasval...
¡Qué tristín cantidu 
isi catalán, 
que com'una quexa 
sobre l'alma cay ! 
Bono, perqueridos, 
non cantedes más 
que d'oyevos danmi 
ganes de llorar.
Dende' l valle vieni, 
güélvome pallá; 
viénime con gociu, 
güelvo con pesar.