Materiales
Trátase del trabayu más importante fechu na historia de la llingua asturiana. Espublizóse nel 2000 tres venti años de llabor académica y ye’l material de referencia pa tolos asturfalantes. Na web de l’Academia de la Llingua Asturiana pue consultase la so versión on line.
Ferramienta básica pa la normativización de la llingua asturiana. L’Academia de la Llingua Asturiana espublizóla nel añu 1998 y ye’l meyor material pa consultar duldes. La tercer edición qu’equí ufrimos correspuende al 2003.
Resultáu del primer llabor normativu de l’Academia de la Llingua Asturiana. Pretenden ser el camín per onde puedan dir empobinaes toes aquelles persones que nagüen por escribir en llingua asturina. Espublizaes nel 1981, equí pues consultar la sétima edición revisada, correspondiente al 2012.
Ferramienta que permite traducir testos, ficheros o webs a la llingua asturiana del castellanu y que cuenta con una versión beta pa la torna contraria, esto ye, del castellanu al asturianu. Tamién permite la conxugación de verbos. Desenvuélvese a partir del proyeutu Corpus Xeneral de la Llingua Asturiana, del Seminariu de Filoloxía Asturiana de la Universidá d’Uviéu, y una la teunoloxía de traducción automática Apertium.
Lexicón abiertu de llingua asturiana. Diseñáu por Maarten Janseen y Ramón d’Andrés, ye resultáu de la collaboración ente’l Seminariu de Filoloxía Asturiana de la Universidá d’Uviéu y l’Institut Universitari de Lingüística Aplicada de la Universitat Pompeu Fabra. Permite consultar les variaciones gramaticales y formales de pallabres (xéneru, númberu o conxugación verbal), y sirve como diccionariu inversu o de terminaciones.
Obra de Xosé Lluis García Arias, trátase d’un de los diccionarios más completos de los espublizaos hasta la fecha en llingua asturiana. Asoleyóse nel diariu ‘La Nueva España’ ente’l 2002 y el 2004, mediu que permite la so consulta on line.
