*************************************************************

D. Enrique García-Rendueles:

“La gaita”


FONTE:

"Los nuevos bablistas" (1925)
(Enrique García Rendueles)


Respétase la grafía orixinal.

***********************************************************************


LA GAITA

¡ Ay, gaita melguera ! 
Dulciquina gaita, 
Quexíu de mimosa, 
Sonsonín de xana, 
Que vienes de lloñe 
Cantando que canta 
Per ente les flores, 
Per ente la mata, 
Con zalameríes, 
Tan blandia, tan blandia; 
Y unes risiquines 
Llumíos de l' alba, 
Ó con señardades 
De tardi enllutada.
Hay, gaita melguera, 
Mimosuca gaita ! 
Como del ensame 
To zumbíu fai gala.
A veces yes triste
Como el ¡ ay ! que llancia
Trastayá d' amores
La probe rapaza;
Otres, aloyera, 
Reblincona pasas
Finxendo rebelgos
Qu' alleguen á l' alma.
Tu son ye marmuriu
Reguerín de plata;
Celosa nel fuelle
Tormentes españan.
¡ Ay, gaita melguera,
Dulciquina gaita !
Quexíu de mimosa,
Soniquín de xana;
¡ Qué coses me dicis
Que fienden á l' alma !