A VEGAES camienta ún que la lluna ye nidia
y, a vegaes, que les estrelles esmúcense pel cielu
cola priesa del qu'entaína si lu escuerren.
Mas nun ye asina, comu se persabe:
nin la lluna ye nidia sinón zarrapellosa
(y sin non entrugáilo a los cosmanautes)
nin les estrelles fuxen, darréu que xueguen a escondese,
comu saramolletes qu'en puertu sotiérrense pente'l sable.
 
 
 
CUENTU CURTIU
 
Cuandu la zarrica anoxa'l ñeru
ye niciu de que nun va tornar.
Y si daquién a l'andarina-y lu esborra
milenta males entamen
... si ye qu'entamen.
 
 
 
UNA a una esbillaes foron les pallabres,
non a sílabes cuntaes
nin marcaes pola mor del curtiu tiempu.
 
Dacuandu, entainaba la pluma llixero,
comu l'aire guilordu,
dacuandu esgariao
¡ábrigu chornosu d'ensuchu aliendu!
 
¡Patriótiques proses profanes!
¡Patrióticos probes versos!
 
Valdrá escaecer lo que dicen.
Por falar nun falen de patria
Por dicir nun dicen un vierbu.
Por nomar nun nomen a naide.
 
¿Qué será'l patrióticu versu?
 
                          (De Patriótiques proses en versu)