*************************************************************

D. Conrado Villar Loza:

"Lonxe d´aquí"


FONTE:

"Los nuevos bablistas" (1925)
(Enrique García Rendueles)


Respétase la grafía orixinal.

***********************************************************************


Para mi queridísimo amigo
D. Vicente Loriente Acevedo,
afectuosamente.

¡ Lonxe, muy lonxe d´aiquí,
Donde ye chaman a Habana,
Teño al meu fiyo querido,
Teño al meu Pedro del alma !
Veint´anos ha que se foi,
Empuxando por a idea
De xuntar alí unhos cuartos,
Y volver lougo pr´ aldea.
Deixóu con pena a súa madre,
Con dolor deixóu el pueblo;
¡ Quira Dios que vexa axina
Realizados sous sueños !
Desd´ el día en que marchóu,
Todos os meses me escribe,
Y na súa última carta,
Entre´ outras cousas me dice;
<< Madre querida del alma,
Sigo con fé trabayando,
Y s´as cousas non se torcen,
Taréi axina al sou lado.
Non desespere, non, madre;
Non perda, non, a esperanza,
Que, con´a constancia qu´eu teño
Sempr´ alguha cousa s´alcanza.
Xa sabe que lo que´ eu busco,
Aunque sufra hoy estrechez,
E ter algo pra que pase
Vosté, conmigo, a vayez.
Quero, ademáis, madre mía,
Gozar d´os aires da patria,
Y escuitar n´el meu terruño
Os dulces sones da gaita. >>
¡ Que Dious te oiga, meu fiyo,
Y te traiga pra esta terra,
Donde t´ esperan os brazos
Y -os cariños d´esta veya !
¡ Lonxe, muy lonxe d´aquí,
Donde ye chaman a Habana,
Teño el meu fiyo querido,
Teño al meu Pedro del alma !.